muckefuck | Mysterieus Nederlands

Entry tags:

Mysterieus Nederlands

Woorden in het korte verhaal "Spookstad" van Hafid Bouazza die in het Van Dale woordenboek niet te vinden zijn:

kovel
kevelkin
nebbespitsorig
bolbuikig
holgerugd
buideltje
lendenen
grien
lodder
pampoesje
ruiseln
helledampen
pluimgesnater
vleugelgewiek
wildgewingerd
betrippeln
kuf
schaargewijs
wanlust

Flat | Top-Level Comments Only

Maar wat betekenen zij? Weet u, of nee?
Ik ben niet blij met Van Dale: het heeft weinig termas voor scheepsvaart, waarvan ik heb veel nodig.

Sommige betekeningen zijn door de context duidelijk (e.g. pampoesjes moest een soort van muiltjes zijn), andere woorden zijn doorzichtige samenstellingen (e.g. bol + buik + -ig), maar enkele hebben mij verbluft.

Either you don't have the right edition of Van Dale or you haven't looked well enough. Pampoesje is in my Van Dale. It does indeed mean muiltje, of the pointy-toed Moroccan variety.

By the way (I love it when I get a chance to correct you -- doesn't happen all that often!), it's in het korte verhaal. You can't link adjectives and nouns in Dutch the way you can in German. We don't have words like Kurzgeschichte or Altstadt.

Bouazza is wel known in Holland for his love of neologisms.

Actually, the Van Dale does list kortverhaal (pl. kortverhalen), though it labels it "Belg." In deference to your Hollandic sensibilities, I have made the adjustment. (The gender assignment was wrong in any case--more interference from German!)

Keep the corrections coming--my Dutch needs all the help it can get!

My God, you're right -- it is in Van Dale! I'm amazed. I've never actually heard anyone use it, although I wouldn't put it past the Flemish to do so. Generally speaking, contractions of adjectives and nouns are highly frowned upon in Dutch. They're called Germanisms, and you know enough about our post-war attempts to de-Germanify the language to know that that's a bad thing. :-)

I should probably add, too, that pampoesje isn't exactly a common word, which would explain why you couldn't find it in your edition of Van Dale (whatever that is). Most Dutch people would call the objects in question Marokkaanse muiltjes, pantoffels met puntneuzen or something to that effect. Pampoesje is quite obscure.

I love the sound of it--it makes me think of grapefruits! What does Van Dale give for an etymology?

Yeah, it makes me think of grapefruits, as well. Van Dale says: French babouche < Arabic babuj < Persian papush. Sounds good enough to me.

An alternate spelling is papoesje, which makes sense, given the above.

De meeste zijn gewoon kombinaties, en het verbaast me wel dat 'lendenen' er niet zijn, die zijn heel gewoon, alhoewel wat Bijbels. "Grien" is gewoon van "grienen" of 'huilen", waarschijnlijk. Lodder is ouderwets, men zegt dat iemand een "lodderig" oogopslag heeft, betekent een beetje slaperig.

"Lende" (in het meervoud "lenden") heb ik gevonden, "lenden" (pl. "lendenen") toch niet. (Dat kan geen pure drukfout zijn omdat het meermalen zo voorkomt.)

Kun je mij zeggen wat "lodders" in de fraze "de lodders licht en schaduw" kon beteken? Of "grien" in de zin "sinds die dag was hij immer de weerspannige grien geweest"?

Lendenen is an alternative plural of lende. My edition of Van Dale (the professional three-volume one) actually lists several examples of sentences in which the form lendenen is used.

I think lodder is a typo or mistake for klodder: daub, blob, splodge.

According to my edition of Van Dale, a grien is a whiny child -- the kind of child who sobs (grienen) over the most trivial of trivialities. It might be Flemish. They seem to use the word grienen more than we do.

(And guess what? Now that I've finished writing this comment, I realise I'm one of those awful Dutch people who will meet your attempt to speak Dutch with a reply in English. Well, sod it. :-))

Je moest je wel schamen!

Eigenaardig dat Bouzza's woordkeus op je zo een Belgische/Vlaamse indruk makt gezien het feit dat hij in Zuid-Holland opgegroeid is.

Welnee joh, Engels is toch veel gemakkelijker?

Zo raar is dat niet. Bouazza heeft in interviews toegegeven dat hij zich erg heeft laten beïnvloeden door de negentiende-eeuwse Nederlandse literatuur. Daarin wordt naar huidige maatstaven ouderwets taalgebruik gebezigd, en aangezien het Vlaams ook wat behoudender/conservatiever is dan het Hollandse Nederlands maakt het soms ouderwetse taalgebruik van Bouazza soms dus een wat Vlaamse indruk op een Nederlandse lezer.

(And if I may correct you once more, zo een is rather old-fashioned, as well. These days it's spelled zo'n, even in formal publications. Also, we tend to move op je around in sentences like these: Eigenaardig dat Bouazza's woordkeus zo'n Vlaamse indruk op je maakt. The order you just used sounds very German to us. :-))

Gemakkelijker voor wie? Voor je ook?

Voor jou! Ik heb natuurlijk weinig moeite met Nederlands schrijven. Ik ben er alleen zo aan gewend Engels met jou te spreken dat ik het een beetje vreemd vind om nu ineens Nederlands te moeten schrijven. Maar goed, dat went wel...

In Antwerpen spreken we over een lodderoog. 'Lodderen' betekent dat iets loshangt of doorzakt, zoals bv. een oud stuk kleding. (In 't Engels 'sag' of 'flap'.) Een lodder is soms ook een vod of een stuk stof dat als vod gebruikt wordt.

Hoe mooi! Ik wil Nederlands leren spreken als een Antwerps!

Ah - een Amerikaan die niet gewoon Nederlands, maar in het bijzonder Antwerps wil leren. Dat klinkt natuurlijk als muziek in mijn (Antwerpse) oren. :) Compleet begrijpelijke reactie natuurlijk: zoals iedereen weet is Antwerps de enige correcte manier om Nederlands te spreken. (Zoals iedereen ook weet zijn wij Sinjoren een van de arrogantste groepen in Vlaanderen...)

Ik hoop dat je een kleine correctie niet erg vindt: je spreekt Antwerps ofwel als een Antwerpenaar (een man van Antwerpen), of een Antwerpse (een vrouw van Antwerpen).

Dan wil ik wel als een Antwerpse spreken. Zij zijn zeker het beste Antwerps machtig, nietwaar?

De Antwerpenaren staan er in het algemeen om bekend een "grote mond' te hebben. Antwerpse vrouwen des te meer. En ja hoor, dat is even dubbelzinning in het Nederlands als in het Engels...

Zo'n idee had ik ook. Mijn gevoel is dat een heleboel van de andere geciteerde woorden gewoon neologismen zijn. Gelukkig heeft het Vlaams veel meer gevoel voor oudere woorden dan het Nederlands. Als vertaler kan ik deze eigenschap vaak op prijs stellen...:-)

Wenn ich überhaupt etwas Begreifliches durch die niederländische Unbuchstabierung sehen kann, scheint es mir, dass Sie über Wörter schreiben, die nicht im Wörterbuch sind. Ich kann nur sagen, obwohl die Niederländer wunderbares Bier machen können, sie können ihren sprachwissenschaftlichen Arsch mit einer Landkarte nicht finden. Was für ein Volk will die Welt nicht zwanghaft einstufen? Wenn sie ihr ganzes Korpus nur einmal wieder durchlesen würden, könnten sie dieses ganze Problem verhindern!

A kovel/keuvel is a hood (as attached to a monk's habit) or a hood-like women's hat. A kevelkin is a narrow, protruding chin, the kind toothless elderly people tend to get. Both these words are on the same page of Van Dale. I strongly suspect Bouazza got them there; I've never actually heard them used.

Buideltje is of course a diminutive for buidel: purse, pouch. Diminutives are seldom listed in Van Dale.

I assume you've guessed the meanings of all the compounds.

I was wondering if buideltje might actually mean "package" (a euphemism for male genitals). Here's the context (a description of a slave in the market):

[H]et onvolmaakte gebit, het aandoenlijke buideltje, de belofte (nooit vervuld) van gespierde kracht in zijn tere armen.

The slave in question is described in the previous sentence as "naakt tentoongesteld", which is why I assume buideltje has some anatomical reference.

Yes, I do think it refers to male genitals here. It's not a common way to refer to genitals; it strikes me as a Bouazzaism.

Nebbespitsorig still escapes me. Obviously some kind of pointed ear, but what kind?

Helledampen--"hellvapours"?

I'm surprised to find wanlust isn't listed, since many of the wan- compounds seem to be rather idiomatic.

A neb or nebbe is a bird's beak. The normal word for bird's beak is snavel, and snavelvormig is a perfectly legitimate adjective, so this is Bouazza showing off. It's like, "See how many words I know?"

I'm not surprised you couldn't find wanlust in your dictionary; I've never heard it used, although it's easy to guess what it means and it is in fact listed in my Van Dale. Another word Bouazza must have picked up while learning the dictionary by heart.

And yes, helledampen does indeed mean "hell vapours". Colourful, non?

Would I be correct in infering that you don't much care for his writing?

I have to say that, as an outsider, I find nebbespitsorig a much more attractive word than snavelformig, particularly given that the context is the description of a particularly beautiful animal. Moreover, the story in question is a first-person narration from an elderly Moroccan noble, so the use of flowery, archaic, and obscure vocabulary is perfectly in character. He doesn't use the same diction elsewhere; in those stories told in a the voice of a young Moroccan of his generation, for instance, muiltjes get mentioned a lot but never pampoesjes.

I can see why you would infere that, but in actual fact I don't mind Bouazza too much. He's one of very few Dutch authors I can stomach. (I tend to avoid Dutch literature like the plague.) I just think he tries a bit too hard to be colourful sometimes. Yes, it's great we have an author who is not afraid to be original, archaic and lyrical when the story calls for it, and yes, nebbespitsorig is quite an interesting word, but as someone who was raised on the good old Protestant "less-is-more" ethic, I find it a bit... showy. If that's in character, though, more power to Bouazza. There's definitely something to be said for being an inventive wordsmith.

Even muiltjes is a fairly old-fashioned word. It reeks of Cinderella.

I so agree with less is more...did you ever read Gerrit Komrij's sledghammer attack on some work by Koolhaas, I believe it was called "Goendroens", or something like that? I think it's in "Papieren Tijgers" or "Daar is het gat van de deur"....Koolhaas's book was loaded with nauseatingly cutesy neologistic language too, if I recall correctly. I remember laughing so hard while reading Komrij that I almost dropped the book. He also more or less pulverized Harry Mulisch, who, it is only fair to say, has improved since the essay was written.

Take that to its extreme, however, and you have Hemingway, who's much too minimalist for my taste over the long run. I'll take Mulisch even if he does tend to get carried away by the sound of his own brilliance at times.

Flat | Top-Level Comments Only